De laarsjes van Bronte

K R O O N G E T U I G E  3

Ons tuincomplex is een schatkamer met de deur permanent op een kier. Af en toe zwiept die deur open en kun je fascinerende dingen ontdekken: een bijzondere plek, bijzondere mensen, bijzondere verhalen. In het optreden van singer-songwriter Bronte Lavendel tijdens Struinen In De Tuinen kwamen al die facetten samen.

De locatie: een leeggetrokken tuin aan de buitenrand van het complex. De voorliefde voor coniferen en bamboe was de vorige bewoner letterlijk boven het hoofd gegroeid. De nieuwe bewoners besloten alles behalve de begroeiing aan de voor- en zijkant eruit te trekken. In die lege tuin stond een mooie, smaakvol geklede jonge vrouw met een prachtige gitaar en kekke laarsjes op twee omgekeerde grindtegels die haar schoeisel tegen optrekkend vocht moesten beschermen: Bronte Lavendel.

Vernoemd naar de beroemde Brontë zussen, schrijfsters die in de tweede helft van de 19e eeuw romans (o.a. Jane Eyre en Wuthering Heights) schreven over sterke vrouwen.
Lavendel is haar tweede naam. Bronte trakteerde haar publiek op persoonlijke liedjes verpakt in verrassende, jazzy akkoorden waar Joni Mitchell hier en daar doorheen schemerde. Haar repertoire weerspiegelt een bijna kinderlijke nieuwsgierigheid naar de wereld om haar heen. Naar de drijfveren van mensen en waarom alles altijd anders uitpakt dan je dacht.

Op dat betonnen podiumpje riep Bronte beelden op van een wereld waarin onschuld en verwachtingen botsen op de realiteit. Waar illusies in duigen vallen, maar ook van een wereld waarin de singer-songwriter even later de scherven neuriënd bij elkaar veegt en er nieuwe hoop uit boetseert…

Lees ook: 

Dit was: Struinen in de Tuinen op Eigen Hof, 2020