Ja, ook hij was onaangenaam verrast toen er opeens nieuwe algemene bepalingen waren toegevoegd aan de documenten die Eigen Hof van de gemeente ontving. Hij stelde een brief met zijn bezwaren op en weet wat hij zéker nog wil bespreken tijdens de volgende afspraak die gepland staat met wethouder Achbar. Maar toch, wat Frank Schurink en zijn collega’s van het Platform Rotterdamse Volkstuinen voor elkaar hebben gekregen de voorbije periode zorgt ervoor dat hij niet bij de pakken neer gaat zitten. “Laten we dat wat er nu ligt als startpunt nemen en vooruit kijken.”
.
De gemeente Rotterdam stelt op dit moment een nieuw huurcontract voor volkstuinverenigingen op, dat voor een periode van tien jaar van kracht zal blijven. Tijdens de bijeenkomst hierover die op zaterdag 23 maart in de kantine van Eigen Hof werd gehouden, uitten zo’n twintig tuinders hun zorg over de plannen die de wethouder heeft met de volkstuinen. Zo blijft de onduidelijkheid over wat de ‘kostendekkende huur’ die de gemeente ons oplegt bestaan. Ook de hoofdelijke aansprakelijkheid die bestuurders zouden gaan krijgen is punt van aandacht. Frank: “Een contract als dit zou misschien passen in het bedrijfsleven, maar we zijn geen bedrijf. We maken geen winst en bestuursleden en alle andere leden die bijdragen aan de vereniging zijn vrijwilligers.”
.
Hij vervolgt: “Ik kan de zorg en de onvrede van mijn mede-tuinders niet helemaal wegnemen. Sterker nog, ik heb zelf ook mijn bedenkingen bij delen van de algemene bepalingen en ga daarover zeker nog in gesprek. Maar we moeten ook bedenken dat we al heel ver zijn gekomen.” Hij refereert hiermee aan de afgelopen periode, waarin het platform een volkstuinenvisie schreef en voorlegde aan de gemeente, tuinders massaal van zich lieten horen tijdens commissievergaderingen en gesprekken werden gevoerd met wethouders en ambtenaren. “Maar feit blijft: de grond waarop wij tuinieren is van de gemeente. Dit is de partner waarmee we moeten samenwerken, een andere optie is er niet. Een goede relatie is dus nodig. We mogen er echt trots op zijn dat het contact verbeterd is en dat de gemeente nu meer oor en oog heeft voor ons. Ambtenaren en politici weten nu: volkstuinders zijn geen notoire dwarsliggers, met ons kun je serieus en constructief praten. Dus hoewel we allemaal best af en toe onderhandelmoe zijn, moeten we op die voet verder. Actiebereidheid tonen wanneer dat nodig is en past, en ervoor zorgen dat de dialoog op gang gehouden wordt. We hebben een goed begin gemaakt, van hieruit werken we verder.”
.